Het frame is een ander verhaal, de 40 jaar en enkele ongevallen zijn niet ongemerkt aan hem voorbij gegaan, maar vooral het “laswerk” wat er later aan gedaan is kan m’n waardering niet wegdragen .
Het zo goed als mogelijk herstellen hiervan blijkt nog niet zo makkelijk.
Een paar foto’s van wat ik zo al aantrof.
Op deze pagina staan de meeste zaken die met het frame te maken hebben.
Eerst maar eens beginnen met de standaard....
Deze woog ondertussen minstens het dubbele. Zachte heelmeesters enz, dus met beleid de flex erin. Opnieuw blijkt dat een voorbeeld onderdeel heel handig is
De standaard van mijn Serie 2.
Wat afmetingen betreft zijn de standaards nagenoeg gelijk, alleen serie 1 is met koper gesoldeerd en die van de Serie 2 gelast.
Nadat alle overtolige ijzer er weer af was, kon de standaard weer opgebouwd worden naar de juiste maat, ook de pootjes moesten in- en opgelast worden, MIG lassen is hier handiger dan TIG. met zilver soldeer de verbindingen weer “orgineel” laten lijken
Na het eerste ruwe slijpen en wat gaten en draaipunten inlassen, moest het frame eerst maar eens schoon.
Hierbij bleek dat de dikke tectyl die ik zo'n 40 jaar geleden op diverse lassen had aangebracht prima heeft gewerkt
o.a. de meeste lassen rond het balhoofd waren nog perfekt, maar op wat andere plaatsen is het duidelijk minder.
De plek waar de steekas van de achtervork zit is best slecht, en moeilijk toonbaar te maken, vooral de diepe groeven van een flex (die er al
inzaten) moeten eerst allemaal vol ge-tigt worden, en dan weer gevlakt met diverse flappenschijven.
Ook het rempedaal moet gedaan worden, o.a. de stand, en het dicht lassen van diepe bankschroef-sporen
Een ander lastig deel is een deuk in de framebuis inlassen die ontstaan is toen ik een keer geen voorrang kreeg, en vast in de zijkant van een auto belandde.
De vork sloeg de deuk in de frame buis.
In een paar lagen materiaal opbrengen, en dan weer wegslijpen.
Het definitive slijpen en polijsten doet de slijper v.an het vernikkel bedrijf
Het draaipunt vd achtervork.
Eerder op deze pagina is te zien dat aan het draaipunt van de achtervork nogal lomp met een MIG lasaparaat was omgesprongen, dat moest er dus af, maar zaten deze versterkings ringen er orgineel nu wel of niet op?
Op een eerdere foto, voordat er aan gelast was staan deze ze ook op, en zijn ze nog gewoon vernikkeld. Na lang bekijken vd andere oude foto’s en mede doordat de lengte vd steekas door de achtervork zonder deze ringen veel te groot zou zijn heb ik besloten een nieuwe te maken en deze er op te lassen.
Orgineel zal dat ongetwijfeld met een electrode “pen” gedaan zijn. Ik heb geprobeerd het bestaande laspatroon na te maken met TIG
Voorlopig even genoeg gelast en geslepen. Nu eerst overleg met het bedrijf welke het frame, achtervork enz opnieuw gaat nikkelen, en uiteraard vooraf de zichtbare plekken verder gaat polijsten voor een mooi resultaat
Binnen 3 weken zijn het frame, de standaard, vork, rempedaal en tellersteun al weer terug, ook deze firma Jacobs heeft zich goed aan de afspraken gehouden.
Voorlopig ben ik onder de indruk van het resultaat, of dit verderop bij de opbouw zal blijven moet blijken, maar ik ga daar wel van uit.
Het uiteindelijke resultaat: een compleet vernikkeld frame, als nieuw, een goede basis om met mijn project verder te gaan.
Het nieuwe nikkel zit er met z’n 70u mooi vet op.
De kleur zal in de loop vd tijd nog wat geler worden.
Met deze foto’s naast elkaar zie je dat alle
moeite tot nu toe niet voor niks is geweest
